Development of Terbium-161 Labelled Nanoparticles

Promovendus/a: Tom Lemaître

Promotor(en): Prof. dr. Tatjana Vogt, Prof. dr. Thomas Cardinaels

Kanker blijft een van de meest uitdagende ziekten van onze tijd en wetenschappers over de hele wereld zijn voortdurend op zoek naar betere manieren om het te behandelen. Een veelbelovende aanpak is gerichte radionuclidetherapie - waarbij radioactieve stoffen worden gebruikt om kankercellen selectief te vernietigen en gezond weefsel te sparen. Dit onderzoek richt zich op het ontwikkelen van kleine, radioactieve nanodeeltjes die op een dag zouden kunnen helpen om deze behandeling te verbeteren.

Deze nanodeeltjes zijn minidragers die geladen kunnen worden met een speciaal radioactief element: terbium-161. Deze isotoop heeft unieke eigenschappen waardoor hij zeer effectief is voor kankertherapie. In tegenstelling tot conventionele behandelingen, die vaak zowel kankercellen als gezonde cellen beschadigen, zendt terbium-161 straling uit die slechts een korte afstand aflegt. Hierdoor kunnen tumoren met precisie worden aangevallen, waardoor schade aan het omliggende gezonde weefsel en schadelijke bijwerkingen worden beperkt.

Het juiste radioactieve materiaal hebben is echter niet genoeg - we moeten het ook naar de tumor leiden. Daarom passen we het oppervlak van deze nanodeeltjes aan door er moleculen aan te bevestigen die aan bepaalde kankercellen kunnen binden in grote hoeveelheden. Hierdoor kunnen de nanodeeltjes werken als “slimme bommen”, die zich richten op de tumor en de straling precies daar afgeven waar het nodig is.

Om hun potentieel te testen voerden we een reeks experimenten uit, van het synthetiseren en karakteriseren van de nanodeeltjes tot het bestuderen van hun interactie met kankercellen. Hoewel de resultaten een aantal uitdagingen lieten zien, gaven ze ook waardevolle inzichten in hoe we deze materialen kunnen verbeteren voor toekomstige toepassingen.

Dit onderzoek draagt bij aan het groeiende veld van radiofarmaceutica en opent deuren voor nauwkeurigere en effectievere kankerbehandelingen. Hoewel er nog veel moet gebeuren voordat deze nanodeeltjes bij patiënten kunnen worden gebruikt, zijn ze een stap in de richting van een toekomst waarin kankertherapieën niet alleen krachtiger, maar ook veiliger zijn.